Psalmen 73

Een psalm van Asaf.¹⁾ Immers²⁾ is God Israel goed, dengenen, die rein³⁾ van harte zijn.

Maar mij aangaande, mijn voeten waren bijna uitgeweken; mijn treden waren bijkans uitgeschoten.⁴⁾

Want ik was nijdig op de dwazen,⁵⁾ ziende der goddelozen vrede.⁶⁾

Want er zijn geen banden⁷⁾ tot hun dood toe, en hun kracht is fris.⁸⁾⁹⁾

Zij zijn niet in de moeite als andere mensen,¹⁰⁾ en worden met andere mensen niet geplaagd.

Daarom omringt¹¹⁾ hen de hovaardij als een keten; het geweld bedekt hen als een gewaad.¹²⁾

Hun ogen puilen¹³⁾ uit van vet; zij gaan de¹⁴⁾ inbeeldingen des harten te boven.

Zij mergelen¹⁵⁾ de lieden uit, en spreken boselijk¹⁶⁾ van verdrukking; zij spreken uit de hoogte.¹⁷⁾

Zij zetten¹⁸⁾ hun mond tegen den hemel, en hun tong wandelt op de aarde.

Daarom keert zich Zijn volk¹⁹⁾ hiertoe, als hun wateren eens vollen bekers²⁰⁾ worden uitgedrukt,

Dat zij zeggen: Hoe zou het God weten, en zou er wetenschap zijn bij den Allerhoogste?

Ziet, dezen zijn goddeloos; nochtans hebben²¹⁾ zij rust in de wereld; zij vermenigvuldigen het vermogen.²²⁾

Immers²³⁾ heb ik tevergeefs mijn hart²⁴⁾ gezuiverd, en mijn handen²⁵⁾ in onschuld gewassen.

Dewijl ik den gansen dag geplaagd ben, en mijn straffing is er alle morgens.²⁶⁾

Indien ik zou zeggen:²⁷⁾ Ik zal ook alzo²⁸⁾ spreken; ziet, zo zou ik trouweloos zijn aan het geslacht²⁹⁾ Uwer kinderen.

Nochtans heb ik gedacht om dit te mogen³⁰⁾ verstaan; maar het was moeite in mijn ogen;

Totdat ik in Gods heiligdommen³¹⁾ inging, en op hun einde³²⁾ merkte.

Immers zet Gij hen op gladde³³⁾ plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen.³⁴⁾

Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen!

Als een droom³⁵⁾ na het ontwaken! Als Gij opwaakt,³⁶⁾ o Heere, dan zult Gij hun beeld³⁷⁾ verachten.

Als mijn hart opgezwollen³⁸⁾ was, en ik in mijn nieren³⁹⁾ geprikkeld werd,

Toen was ik onvernuftig,⁴⁰⁾ en wist niets; ik was een groot⁴¹⁾ beest bij U.

Ik zal dan geduriglijk bij U⁴²⁾ zijn; Gij hebt mijn rechterhand⁴³⁾ gevat;

Gij zult mij leiden door Uw raad;⁴⁴⁾ en daarna zult Gij mij in heerlijkheid⁴⁵⁾ opnemen.

Wien⁴⁶⁾ heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust⁴⁷⁾ mij ook niets op de aarde!

Bezwijkt mijn vlees⁴⁸⁾ en mijn hart, zo is God de Rotssteen⁴⁹⁾ mijns harten, en mijn Deel⁵⁰⁾ in eeuwigheid.

Want ziet, die verre⁵¹⁾ van U zijn, zullen vergaan; Gij roeit uit, al wie van U afhoereert;⁵²⁾

Maar mij aangaande, het is mij goed nabij⁵³⁾ God te wezen; ik zet mijn betrouwen op den Heere HEERE, om al Uw werken te vertellen.