Jesaja 7

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66

Het geschiedde nu in de dagen van Achaz, den zoon van Jotham,¹⁾ den zoon van Uzzia,¹⁾ den koning van Juda,²⁾ dat Rezin, de koning van Syrie,³⁾ en Pekah,⁴⁾ de zoon van Remalia, de koning van Israel, optoog naar Jeruzalem, ten oorlog tegen haar; maar hij vermocht⁵⁾ met strijden niet tegen haar.

Als men den huize Davids⁶⁾ boodschapte, zeggende: De Syriers⁷⁾ rusten op Efraim,⁸⁾ zo bewoog zich zijn hart en het hart⁹⁾ zijns volks, gelijk de bomen des wouds bewogen worden van den wind.

En de HEERE zeide tot Jesaja: Ga nu uit, Achaz tegemoet,¹⁰⁾ gij en uw zoon, Schear-Jaschub,¹¹⁾ aan het einde¹²⁾ van den watergang des oppersten vijvers, aan den hogen weg van het veld des vollers;

En zeg tot hem: Wacht u,¹³⁾ en zijt gerust, vrees niet, en uw hart worde niet week, vanwege die twee staarten¹⁴⁾ dezer rokende vuurbranden; vanwege de ontsteking des toorns van Rezin en der Syriers, en van den zoon van Remalia;¹⁵⁾

Omdat de Syrier¹⁶⁾ kwaad tegen u beraadslaagd heeft, met Efraim¹⁷⁾ en den zoon van Remalia, zeggende:

Laat ons optrekken tegen Juda,¹⁸⁾ en het verdriet aandoen,¹⁹⁾ en het onder ons²⁰⁾ delen, en den zoon van Tabeal²¹⁾ koning maken in het midden van hen.

Alzo zegt de Heere HEERE: Het zal niet bestaan,²²⁾ en het zal niet geschieden.

Maar Damaskus²³⁾ zal het hoofd van Syrie zijn, en Rezin²⁴⁾ het hoofd van Damaskus; en in nog vijf en zestig jaren zal Efraim²⁵⁾ verbroken worden, dat het geen volk zij.

Ondertussen zal Samaria²⁶⁾ Efraims hoofd zijn, en de zoon van Remalia het hoofd van Samaria.²⁷⁾ Indien gijlieden²⁸⁾ niet gelooft, zekerlijk, gij zult niet bevestigd worden.

10)

En de HEERE²⁹⁾ voer voort te spreken³⁰⁾ tot Achaz, zeggende:

11)

Eis u³¹⁾ een teken³²⁾ van den HEERE, uw God; eis beneden³³⁾ in de diepte, of eis boven uit de hoogte.

12)

Doch Achaz zeide: Ik zal het niet³⁴⁾ eisen, en ik zal den HEERE³⁵⁾ niet verzoeken.

13)

Toen zeide hij:³⁶⁾ Hoort gijlieden nu, gij, huis van David!³⁷⁾ is het ulieden³⁸⁾ te weinig, dat gij de mensen moede maakt, dat gij ook mijn God moede maakt?

14)

Daarom³⁹⁾ zal de Heere Zelf ulieden een teken geven; ziet,⁴⁰⁾ een maagd⁴¹⁾ zal zwanger worden, en zij zal een Zoon baren, en Zijn naam⁴²⁾ IMMANUEL heten.⁴³⁾

15)

Boter en honig zal Hij eten,⁴⁴⁾ totdat Hij⁴⁵⁾ wete te verwerpen het kwade, en te verkiezen het goede.

16)

Zekerlijk, eer dit Knechtje⁴⁶⁾ weet te verwerpen het kwade, en te verkiezen het goede, zal⁴⁷⁾ dat land,⁴⁸⁾ waarover⁴⁹⁾ gij verdrietig zijt,⁵⁰⁾ verlaten zijn van zijn twee koningen.⁵¹⁾

17)

Doch de HEERE zal over u, en over uw volk, en over uws vaders huis, dagen doen komen, hoedanige⁵²⁾ niet gekomen zijn van dien dag af, dat Efraim⁵³⁾ van Juda is afgeweken, door⁵⁴⁾ den koning van Assyrie.

18)

Want het zal te dien dage⁵⁵⁾ geschieden, dat de HEERE zal toesissen⁵⁶⁾ de vliegen,⁵⁷⁾ die aan het einde der rivieren van Egypte zijn, en de bijen die in het land van Assur zijn.

19)

En zij zullen komen,⁵⁸⁾ en zij allen zullen rusten⁵⁹⁾ in de woeste dalen, en in de kloven der steenrotsen, en in al de doornhagen, en in alle geprezene plaatsen.⁶⁰⁾

20)

Te dien dage zal de Heere door een gehuurd⁶¹⁾ scheermes, hetwelk aan gene zijde der rivier is,⁶²⁾ door den koning⁶³⁾ van Assyrie, afscheren het hoofd,⁶⁴⁾ en het haar der voeten; ja, het zal ook den baard⁶⁵⁾ gans wegnemen.

21)

En het zal geschieden te dien dage, dat iemand een koetje⁶⁶⁾ in het leven⁶⁷⁾ zal behouden hebben, en twee schapen;⁶⁸⁾

22)

En het zal geschieden, dat hij vanwege de veelheid der melk, die zij geven zullen,⁶⁹⁾ boter⁷⁰⁾ zal eten; ja, een ieder, die overgebleven⁷¹⁾ zal zijn in het midden⁷²⁾ des lands, die zal boter en honig eten.⁷³⁾

23)

Ook zal het te dienzelfden dage geschieden, dat iedere plaats,⁷⁴⁾ alwaar duizend wijnstokken⁷⁵⁾ geweest zijn, van duizend zilverlingen,⁷⁶⁾ tot doornen en distelen zal zijn;

24)

Dat men met pijlen en met den boog aldaar zal moeten gaan;⁷⁷⁾ want het ganse land⁷⁸⁾ zal doornen en distelen zijn.

25)

Ook al de bergen,⁷⁹⁾ die men met houwelen pleegt⁸⁰⁾ om te hakken, daar zal men niet komen uit vrees der doornen en der distelen; maar die zullen wezen⁸¹⁾ tot inzending⁸²⁾ van den os, en tot vertreding van het kleinvee.