Handelingen 14

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

En het geschiedde te Ikonium, dat zij¹⁾ te zamen gingen²⁾ in de synagoge der Joden, en alzo spraken, dat een grote menigte, beiden van Joden en Grieken, geloofde.³⁾

Maar de Joden, die ongehoorzaam waren,⁴⁾ verwekten en verbitterden de⁵⁾ zielen der heidenen tegen de broeders.

Zij verkeerden dan aldaar een langen tijd,⁶⁾ vrijmoediglijk⁷⁾ sprekende in den Heere, Die getuigenis gaf aan het Woord Zijner⁸⁾ genade, en gaf, dat tekenen en wonderen geschiedden door hun handen.⁹⁾

En de menigte der stad werd verdeeld, en sommigen waren met de Joden, en sommigen met de apostelen.¹⁰⁾

En als er een oploop geschiedde, beiden van heidenen en van Joden, met hun oversten, om hun smaadheid aan te doen, en hen te stenigen,

Zijn zij, alles overlegd¹¹⁾ hebbende, gevlucht naar de steden van¹²⁾ Lykaonie,¹³⁾ namelijk Lystre en Derbe, en het omliggende land;

En verkondigden aldaar het Evangelie.

En een zeker man, te Lystre, zat onmachtig aan de voeten, kreupel zijnde van zijner moeders lijf, die nooit had gewandeld.

Deze hoorde Paulus spreken; welke de ogen op hem houdende, en ziende, dat hij¹⁴⁾ geloof had om¹⁵⁾ gezond te worden,¹⁶⁾

10)

Zeide met grote stem: Sta recht op uw voeten! En hij sprong op en wandelde.

11)

En de scharen, ziende, hetgeen Paulus gedaan had, verhieven hun stemmen, en zeiden in het Lycaonisch: De goden zijn den mensen gelijk¹⁷⁾ geworden, en tot ons nedergekomen.

12)

En zij noemden Barnabas Jupiter,¹⁸⁾ en Paulus Mercurius, omdat hij het woord voerde.

13)

En de priester van Jupiter, die voor hun¹⁹⁾ stad was, als hij ossen en kransen²⁰⁾ aan de voorpoorten²¹⁾ gebracht had, wilde hij offeren met de scharen.

14)

Maar de apostelen, Barnabas en Paulus, dat horende, scheurden hun²²⁾ klederen, en sprongen onder de schare, roepende,²³⁾

15)

En zeggende: Mannen, waarom doet gij deze dingen? Wij zijn ook mensen van gelijke bewegingen als gij, en verkondigen ulieden, dat gij u zoudt van deze ijdele dingen²⁴⁾ bekeren tot den levenden God, Die gemaakt heeft den hemel, en de aarde, en de zee, en al hetgeen in dezelve is;

16)

Welke in de verledene tijden al de heidenen heeft laten wandelen in hun wegen;²⁵⁾

17)

Hoewel Hij nochtans Zichzelven niet onbetuigd²⁶⁾ gelaten heeft, goed doende van den hemel, ons regen en vruchtbare tijden gevende, vervullende onze harten met spijs en vrolijkheid.

18)

En dit zeggende, wederhielden²⁷⁾ zij nauwelijks de scharen, dat zij hun niet offerden.

19)

Maar daarover kwamen Joden van Antiochie en²⁸⁾ Ikonium, en overreedden de scharen, en stenigden Paulus, en sleepten hem buiten de stad, menende, dat hij dood was.

20)

Doch als hem de discipelen omringd hadden,²⁹⁾ stond hij op, en kwam in de stad; en des anderen daags ging hij met Barnabas uit naar Derbe.

21)

En als zij derzelve stad het Evangelie verkondigd en vele discipelen³⁰⁾ gemaakt hadden, keerden zij weder naar Lystre, en Ikonium, en Antiochie;

22)

Versterkende de zielen der³¹⁾ discipelen, en vermanende, dat zij zouden blijven in het geloof, en dat wij door vele verdrukkingen moeten ingaan in het Koninkrijk Gods.

23)

En als zij in elke Gemeente, met opsteken³²⁾ der handen, ouderlingen verkoren hadden, gebeden hebbende met vasten, bevalen zij hen den Heere, in Welken zij geloofd hadden.

24)

En Pisidie³³⁾ doorgereisd hebbende, kwamen zij in Pamfylie.³⁴⁾

25)

En als zij te Perge het Woord³⁵⁾ gesproken hadden, kwamen zij af naar Attalie.³⁶⁾

26)

En van daar scheepten zij af naar Antiochie,³⁷⁾ van waar zij der genade Gods³⁸⁾ bevolen waren geweest tot het werk, dat zij volbracht hadden.

27)

En daar gekomen zijnde, en de Gemeente vergaderd hebbende, verhaalden zij, wat grote dingen God met hen gedaan³⁹⁾ had, en dat Hij den heidenen de deur des⁴⁰⁾ geloofs geopend had.

28)

En zij verkeerden aldaar geen kleinen tijd met de discipelen.